Tuesday, March 6, 2018

Bericht 159


Bericht 159 van het forum.
6 Maart 2018.

Albert de Vries geeft hierbij zijn indrukken over het nedforum. Ik ben blij dat hij weer terug is in de gemeenschap, en heb hem als teken van waardering wat meer plaats ingeruimd dan mijn gewoonte is (E). Zijn woorden zijn iets ingekort en geredigeerd:

"Het Nedforum verscheen in een periode, dat ik herstellende was van een medisch evenement, waar ik grotendeels goed over heen ben. Ik besloot de mails van Nedforum niet meer te openen; wel heb ik af en toe eens even "stiekem gespiekt". Ik stopte het lezen van deze mails, toen ik op een HB vergadering van de IOH, vreselijk beschuldigd werd door een van de leden, dat ik geen recht had om over MAROR-gelden te spreken, want ik was "van iemand een handlanger". Nooit in mijn lange leven ben ik door iemand zo ernstig gekwetst.
Toch heb ik, nu ik weer op weg ben "de oude te zijn" de laatste 10 mails, # 145-155 geopend en mij voor de eerste keer verdiept in de inhoud van al die mededelingen. Eldad vaak "chapeau" (1).
Hieronder mijn commentaar na een stilzwijgen vanaf uur zero.
Mijn benoeming tot hoofdredacteur van Aleh (dé krant, niet "het krantje"; citaat van mijn voorganger Ya'acov Yanay), voorzitter van de IOH, van SCMI en de stichting
Beit Juliana, was een grote eer.
Al in de eerste Nedforum mails, ergerde ik mij aan al die onnodige informatie; mijn opvatting wat betreft democratie is, dat de plaats van kritiek (positieve en negatieve), reactie en repliek noet plaats vinden in een parlement, een gemeenteraadsvergadering, een bestuur van een vereniging of een stichting.
Ik vroeg mij af, of de publicaties eigenlijk in vele gevallen  niet een persoonlijke afrekening zijn van de betrokken personen, of verkondigd werden op basis van een eigen gekleurde mening. Is het de bedoeling veel oudere mensen onder onze leden (waartoe ik zelf behoor en die de meerderheid van onze gemeenschap vormen) onrustig te maken en hun misschien - vaak  niet terecht - het gevoel te geven, dat zij bestolen zijn?
Na lezing van bovengenoemde 10 publicaties, verander ik mijn standpunt in zekere mate, want ik heb een paar lichtpunten gezien. Laat ik beginnen met bericht # 150: Ben Noach, de legendarische en bescheiden voorzitter van Akevot: In de periode van mijn SCMI-voorzitterschap was Akevot de enige stichting, die ons ongevraagd mededeelde, dat zij geen subsidie meer nodig hadden  (Ben, opnieuw Chapeau (2), een hele hoge hoed).
Bericht # 150. Ik heb met aandacht het bericht gelezen van Haim Even Zohar,
mijn opvolger als voorzitter van SCMI. Toen mijn team in 2007 de leiding in
SCMI overnam, was er in het kader van het toenmalige budget nog geld
voor subsidies voor nog slechts ca. 2 jaar. O.l.v. de toenmalige
penningmeester Ido Heymans met goedkeuring van het bestuur, werd de
kostenpost rigoureus teruggedraaid met als gevolg, dat er nog 10 jaar geld
zou zijn om de gemeenschap te subsidiëren (tot 2017). Na Haim's verslag
blijkt er nog geld te zijn tot 2020; ik veroorloof mij te zeggen 'chapeau team Haim'(3).
Wat betreft het aanvullende commentaar van André Boers - eveneens in bericht # 150
– hier een paar kanttekeningen:
1.      Dat SCMI een Nederlandse stichting is, was uitsluitend een beslissing van de Nederlandse overheid en  niemand anders. Dit is nooit veranderd. Bij mijn besprekingen in Den Haag bij het ministerie van Financiën is ook aan de orde gekomen de opheffing van SCMI en SPI. Dit is niet het besluit van deze of gene in Israël en/of Nederland, maar is vastgelegd door de Nederlandse overheid.
2.      Boers' advies, dat "we het alleen maar kunnen raden", is helaas een
vervolg van de heksenjacht op Avraham Roet.
3.      Het indienen van projecten door SPI vond plaats in een periode dat de organisatie van SCMI nog niet zo georganiseerd was. In de periode van mijn voorzitterschap werden de subsidies aan SPI gediscontinueerd
4.      Wat betreft de benoeming van de bestuursleden in SCMI – deze vonden plaats
volgens de statuten, die indertijd geformuleerd en vastgelegd zijn door de Nederlandse Overheid en gedeponeerd werden bij de Kamer van Koophandel in Amsterdam.
5.      Ik betreur het, dat de lezers van Nedforum soms ook verkeerde
informatie wordt voorgeschoteld.
6.      En om te eindigen met Avraham Roet: Opnieuw betreur ik het, dat er ooit
zo'n heksenjacht geopend is op Avraham. In de zakenwereld was hij een zeer
gerespecteerde collega van mij. Hij was en is nog altijd een bulldozer in optima forma. Een type zoals Arik Sharon: eerst handelen en daarna kijken of het goedgekeurd wordt en de uitslag goed zal zijn. In de eerste periode van de MAROR-gelden, die niet meteen overgemaakt werden, heeft Avraham uit zijn privézak de eerste kosten gedekt. Of alles precies volgens de regels en het boekje is gegaan, maar de Joodse gemeenschap in Nederland en in Israël heeft een meer dan gezegend bedrag ontvangen op een hoogte die niet bereikt was zonder "de bulldozer" Avraham en zijn team (Chapeau 4). Het resultaat – zowel in Nederland als in Israël – was twee bloeiende gemeenschappen, nadat wij gedecimeerd en berooid uit de Shoah zijn teruggekomen. Vaak was ik het niet eens met Avraham, maar ik ben ervan overtuigd, dat hij voor de Nederlands Joodse gemeenschap  in NL en IL zijn gewicht in goud waard is.
7.       Ik citeer: "De genezing van deze ​uitermate vreemde situatie komt
laat, heel erg laat. ​Maar in ieder geval hebben we ​binnen SPI er ​een eind
​aan ​gemaakt​. SCMI staat van nu af aan geheel op eigen benen."
Verre van nauwkeurig:
a.       De beëindiging van SPI is niet een zaak van het bestuur van SPI,
maar een besluit van de Nederlandse overheid. En ja, die uitvoering is (te?) laat gebeurd.
b.      SCMI heeft altijd op "eigen benen" gestaan, de voorgestelde bestuursleden werden slechts bekrachtigd door de SPI.
Ik ben niet van plan verder in discussies te gaan. Ik wens alle lezers een goede en gezonde  voortzetting van 2018.
Avraham (Albert) de Vries."

De Nederlandse Ambassade in Israel meldt geinteresseerden : "Op 21 maart 2018 vindt in Nederland een raadgevend referendum plaats over de nieuwe Wet op de inlichtingen- en veiligheidsdiensten (Wiv). Als Nederlander woonachtig in het buitenland kunt u ook deelnemen aan dit referendum door u tijdig te registreren en u kunt uw stem uitbrengen middels een briefstembewijs. Het is ook mogelijk om iemand te machtigen om voor u te stemmen.
Voor verdere informatie over stemmen vanuit het buitenland en de werkwijze van de Gemeente Den Haag kunt u terecht op: http://www.denhaag.nl/nl/bestuur-en-organisatie/verkiezingen/kiezers-buiten-nederland/stemmen-bij-het-raadgevend-referendum-als-u-in-het-buitenland-woont.htm
Ook kunt u voor vragen contact opnemen met de Gemeente Den Haag via +31 (0) 70 353 4400 of met Buitenlandse Zaken via +31 247 247 247. "

Annelien Kisch schrijft aan Leni Wesly n.a.v. haar inzending over de Afrikaanse vluchtelingen en de dreigende deportatie:
"ontroerend mooi wat je schreef, Leni, op het Nedforum !!
en zo juist !"

Op 5 maart vond de eerste ontmoeting plaats met de delegatie van het Nederlandse Rode Kruis in Israel in Ra'anana, waarover al eerder aankondigingen verschenen. Er volgen nog ontmoetingen in Jeruzalem en Haifa (op 6 en 7 maart). Ik hoop over die eerste avond iets in een volgend forum te schrijven (E).

Tenslotte, het HB van de IOH verraste ons met een bericht over verkoop van de Aleh aan een belangrijk consortium. Niet alle lezers hadden meteen door dat het hier ging om een poeriemgrap.  Een potpourri van de binnengekomen reacties werd enkele dagen later ook door de IOH rondgestuurd. Wisselend tussen ongeloof en tegenzin om met de  niet zo schone tycoon Elovitz in zee te gaan. Enkele lezers stuurden hun impressies over deze grap naar het nedforum, en dat pakte ook niet zo positief uit.









No comments:

Post a Comment