Bericht 158

Bericht 158 van het forum.

28 februari 2018.

Itamar Engelsman reageert op Philip Staal, a.v.:

“Dhr. Staal heeft blijkbaar een andere agenda en schrijft : “waar zijn de miljoenen euro’s van de Maror-gelden gebleven?”
Ik herhaal nogmaals, betreffende het geld bij SCMI binnengekomen (en dat is dus exclusief de eerste ronde die vanuit Nederland werd behandeld en waarvoor het geld NIET door SCMI in Israel ontvangen en uitgedeeld werd, noch de controle hierover) is er volledige verantwoording te vinden op de website van het SCMI. Betreffende het geld wat NIET bij SCMI is binnengekomen kan het SCMI verder niets zeggen, dat viel en valt buiten onze kennis en bevoegdheid.
Wij hebben dus geen antwoord voor Dhr. Staal. Hij weet ook wel aan wie hij die vragen wel moet stellen. Wij gaan daarover hier echter niet verder discussiëren want dat heeft geen zin en brengt alleen maar onnodige onrust.
Gegroet,
Itamar Engelsman
Penningmeester SCMI.”

Inderdaad (E). En even rust van dit onderwerp tot er echte ontwikkelingen zijn.

Voor wie daarin geinteresseerd is – vergeet niet de ontmoeting met de Nederlandse Rode Kruis-delegatie. Opgeven via IOH.

Leni Wesly komt terug op het onderwerp vluchtelingen, dat ook m.i. voor ons Joden veel meer is dan een politiek onderwerp:

“De woorden van IOH voorzitter Ephraim Eisenmann zetten me aan het denken: wat is nu eigenlijk “politiek”?  De tijd waarop ik mijn afval buiten kan zetten voor de ophaal, is politiek beslist, zo ook of de producten die ik koop kosher zijn, evenals de hoge kantoortoren die gebouwd zal worden tussen mijn woonruimte en Meir ziekenhuis waardoor het verkeer zo mogelijk nog “pkakter” gaat worden. Ons hele leven is beïnvloed door politiek. Of heb ik iets gemist in de lessen van politieke wetenschap?

“Waarom ik deze regels schrijf? Omdat de regeringsbeslissing, de Afrikaanse bevolking in Zuid Tel Aviv over een verloop van enkele jaren - maandelijks 600 mensen - te deporteren naar een onbekend land, met onbekende overeenkomsten, voor mij een rode lijn is die niet mag worden overschreden. ALLE argumenten vóór deportatie vallen weg naast het feit dat wij mensen naar een onzekere toekomst sturen waar zij ofwel honger zullen lijden, ofwel verkocht worden in slavernij, of gedood worden. Dat is niet Zionistisch, het is niet Joods en het is niet Humaan. Politiek heeft zich te richten naar fundamentele basis waarden. Met andere woorden, onze zorgen om en met 38.000 vluchtelingen heeft niets te maken met politiek, het heeft te maken met een diep gewortelde levensbeschouwing die zionisme, jodendom en humaniteit probeert te integreren. Er moeten andere oplossingen voor de onhoudbare situatie in Zuid Tel Aviv worden gevonden. Ik ben geen “political animal” maar realiseer me dat “het enige dat nodig is voor de triomf van het kwaad is dat goede mensen niets doen”.( Charles F. Aked) En daarom deze boodschap, om mensen wakker te schudden over wat er hier in onze naam staat te gebeuren.       Velen onder de lezers zullen net zo als ik niet zo lang geleden ook “Afrikaners” zijn geweest, ongewenst, vervolgd en vogelvrij. En nu gaan wij datzelfde andere mensen aandoen???

Leni.”

Bericht 157

Bericht 157 van het forum.

15 Februari 2018.

De Stichting Collectieve Marorgelden Israel (SCMI) heeft haar statuten gewijzigd, nu Stichting Platform Israel (SPI) in ontbinding is. De belangrijkste wijzigingen bestaan daaruit dat van nu af SCMI haar eigen leden benoemt, wat in het verleden statutair de instemming van SPI vereiste. Daarenboven worden de uitgaven van SPI niet meer automatisch gedekt door SCMI, maar moet SPI, voor zover er nog kosten gemaakt worden, zich wenden tot SCMI en een verzoek tot financiële steun indienen. En tenslotte, SCMI kan van nu af haar statuten wijzigen en zichzelf zonodig opheffen zonder toestemming te behoeven van enige andere organisatie.

(zie voor volledige statuten de website van SCMI).

Marthi Herschler vraagt naar aanleiding van bericht 156 van het forum: :

Viel dit niet onder het onderzoeksgebied van het accountantsbureau Ernst en Young ? Zo ja, wat is er dan mee gedaan ? Zo niet, dan moet er nu actie worden ondernomen om de juiste feiten boven water te krijgen.

Philip Staal meent antwoord te hebben op wat er met E&Y niet helemaal lekker zat, en ik geef hier zijn link door:

http://staal.bz/Books/Boek-1/RS/Noten/Soothsayer/Onderzoek/Verkennend/EY-2016-03-28a-interviewverslag-door-staal.pdf

En mijn (E) antwoord: Na het rapport van E&Y kwam er nog een voorlopig rapport van Rosenblum en Holtzman, dat duidelijk om een vervolg vroeg. Daar is geen geld voor dankzij de vaste tegenstemmers. Ik ben voor de actie die Marthi aanbeveelt, maar wie gaat dat doen en wie gaat dat betalen? Het ziet er momenteel niet goed uit.

Tot er echte feiten op tafel komen, die een politie-onderzoek mogelijk maken, houden we ons rustig, en sluit ik dit onderwerp. Zo zelfs dat ik even met vacantie ga en een weekje oversla.

Ephraim Eisenmann verduidelijkt het standpunt van de IOH inzake 'politiek' en de deportatie van Afrikaanse vluchtelingen:

"De IOH heeft na verzoek van Leni Wesly, die ons vroeg hierover een mededeling te doen, besloten daar geen gehoor aan te geven in verband met het feit dat dit (helaas) een politieke zaak geworden is.

Wij hebben haar wel toestemming gegeven een mededeling te plaatsen in de facebook pagina van de IOH op haar eigen verantwoordelijkheid.

Ephraim, vcoorzitter IOH." 

Israel Prize voor Prof. Edwin Seroussi.

Prof. Seroussi is verbonden aan de Hebreeuwse Universiteit in Jeruzalem. Hij kreeg deze belangrijke prijs voor cultuur, kunst en musicologie voor zijn academische werk in de geschiedenis van de Joodse muziek. Prof. Seroussi maakte jarenlang deel uit van de Academische Raad van het Centrum voor onderzoek naar de Geschiedenis der Joden in Nederland (CRDJ), en heeft een belangrijk aandeel gehad in het publiceren van de verschillende muzikale CD's door CRDJ betreffende Joodse liturgie, o.a. uit Groningen.

Een fris geluid van Ben Noach en zijn Akevoth, juist nu er  begin maart een delegatie van het Nederlandse Rode Kruis naar Israel komt:

"In hoeverre zijn.de mensen ervan op de hoogte dat Akevoth al jaren een site heeft met een directe service voor vragen betreffende slachtoffers en overlevenden naar het Oorlogsarchief van het Rode Kruis (naar mijn mening het grootste van dergelijke opslagen in NL) als ook naar het Westerbork Herinnerings Centrum. 

Beiden via een informatie aanvraagformulier dat rechtstreeks bij hun terecht komt. 

Te bereiken via onze website:- www.dutchjewry.org  

Op het menu-eerste tab-sectie In Memoriam (Holocaust Victims)-vierde regel:-

bij uitklappen is regel 6:- Write the Dutch Red Cross en

regel 7-Write the remembrance center of Camp Westerbork. 

Beide links brengen je naar de formulieren. 

Het Rode Kruis permitteert zich weliswaar ongeveer 4 maanden voor "we zullen u zo

snel mogelijk antwoorden" (Westerbork is minder traag) maar het is toch een

populaire en efficiente service voor wie er weet van heeft. 

Zo nu en dan iets op het forum dat niet over geld gaat, is toch wel verfrissend, niet ?

Ben." 

Bericht 156

Bericht 156 van het forum.

11 Febrari 2018.

Philip Staal antwoordt Itamar Engelsman:

"Met verbazing heb ik in NedForum nummer 155 de reactie van Itamar Engelsman - Penningmeester van de SCMI - gelezen. Engelsman schrijft, naar aanleiding van vragen gesteld door Giora Nevo in NedForum 154 het volgende:

“Betreffende het SCMI zijn (zoals reeds eerder vermeld) de financiële gegevens van alle rondes vanaf de eerste ronde op onze website www.scmi.org.il terug te vinden. Op gelden die buiten het SCMI omgegaan zijn kunnen wij uiteraard geen commentaar geven."

Itamar Engelsman, Penningmeester SCMI." 

Hier mijn (PS) reactie:

"Inderdaad zijn op de website van de SCMI de verslagen van de verdeelperiodes (buiten verdeelronde 13) te vinden. Echter, deze verslagen geven geen antwoord op mijn vraag: “waar zijn de miljoenen euro’s van de Maror-gelden gebleven?” Hieronder twee van de vele voorbeelden uit mijn boeken.

Overigens zijn mijn boeken (tijdelijk) gratis te downloaden van mijn website: staal.bz/

VOORBEELD 1 – Verdeelperiodes

SCMI verdeelde de collectieve gelden afkomstig van de [nederl.]financiële instituten, in Israël. De collectieve MAROR-gelden afkomstig van de overheid werden verdeeld door Kamer 3 van de SMO/SAMO. Organisaties in Israël konden een subsidieaanvraag indienen bij SCMI en Kamer 3 van SMO/SAMO.

Zo kreeg stichting Elah – om één voorbeeld te noemen – tussen 2004 en 2006, 10,1 miljoen shekel ‘uitgekeerd’ van de MAROR-gelden. Dit bedrag bestond uit 8,1 miljoen shekel ‘uitkeringen’ en twee

miljoen shekel ‘globale voorschotten’.

Feitelijk kwam het bedrag van 10,1 miljoen shekel niet terecht bij Elah. Dit geld reserveerde SCMI en/of SAMO voor de goedgekeurde projecten van Elah. De benaming ‘uitkeringen’ is daarom misleidend en onjuist. Slechts een klein deel van dit bedrag ging daadwerkelijk naar Elah. Het niet uitgekeerde deel bleef staan bij SCMI en/of SAMO als kortlopende schulden, gereserveerd voor goedgekeurde Elah-projecten. SCMI en/of SAMO moesten beslissen of en wanneer Elah het restbedrag ontving. Deze kortlopende schulden staan in de jaarrekeningen van SMO/SAMO. Echter, in de jaarrekeningen van SCMI zijn geen kortlopende schulden vermeld, althans niet zichtbaar. De reserveringen voor goedgekeurde Elah projecten staan ook niet, althans niet zichtbaar, als tegoeden in de jaarrekeningen van Elah. In dit verband is het belangrijk te melden dat in de accountantsverklaring – opgenomen in de financiële verantwoording per 15 november 2004 van Stichting MAROR-gelden Overheid – staat: Tijdens onze controlewerkzaamheden hebben wij geen inzage kunnen verkrijgen in de dossiers met betrekking tot de aanvragen welke zijn ingediend bij Kamer 3 aangezien deze dossiers door kamer 3 niet werden overgedragen aan het bestuur van SMO te Den Haag. Om die reden hebben wij geen controle kunnen uitoefenen op de rechtmatigheid van de door Kamer 3 afgegeven beschikkingen (collectieve gelden ten behoeve van projecten in Israël) voor een totaal van 3.556.462 euro.

(Bron, Mijn erfenis pp. 332-333)

VOORBEELD 2 – Claimstichtingen

Een deel van de MAROR-gelden, afkomstig van de banken, verzekeraars en effecten, werd gereserveerd voor individuele juridisch bewijsbare claims en voor algemene juridische bijstand. 125 miljoen gulden – waarde 2000: 56,7 miljoen euro – kwam in handen van drie stichtingen, te weten Verzekeringsaanspraken Sjoa, Bankaanspraken Sjoa en Effectenaanspraken Sjoa. De in december 2000 opgerichte SIM moest de MAROR-gelden, afkomstig van de financiële instituten, verdelen. Het is dus logisch dat, na de afhandeling van alle claims de overschotten overgedragen zouden worden aan de SIM. Echter, CJO en SPI vonden dit geen goed idee. Zij wilden zeggenschap over deze gelden. Om hun doel te bereiken chanteerden ze de Joodse gemeenschap, waardoor de SIM gedwongen werd een overeenkomst met deze twee organisaties te tekenen.

In 2003 blijkt dat de drie claimstichtingen samen een overschot hadden van 50,75 miljoen euro. Daarbij is niet meegerekend hun saldi bij liquidatie en de rente vanaf 2004.

CJO en SPI besluiten dat hiervan 39 miljoen euro wordt toegevoegd aan het uitdelingsvermogen van de SIM. De resterende 11,75 miljoen euro, zo bepalen CJO en SPI, gaat rechtstreeks naar collectieve doelen. De drie claimstichtingen deponeren samen 7,4 miljoen euro bij de SIM ten behoeve van doorbetaling aan de stichtingen voor collectieve doelen. Er blijft dus 4,35 miljoen euro over. Dit bedrag staat niet in de jaarrekeningen van SIM. Van deze 4,35 miljoen euro is 74 procent bestemd voor doelen in Nederland en de rest voor doelen in Israël.

De stichting Collectieve MAROR-gelden Nederland (COM) ontvangt in 2003 haar gedeelte niet. Deze stichting wordt immers pas eind 2004 opgericht. De omgerekend 1,13 miljoen euro voor Israël staat niet, althans niet zichtbaar, in de jaarverslagen van de Stichting Collectieve MAROR-gelden Israël (SCMI) en evenmin in de financiële verantwoording van de overkoepelde organisatie, Stichting Platform Israël (SPI).

(Bron, Mijn erfenis, pp. 331-332).

Tot zo ver Philip Staal. Als dit zou wijzen op onregelmatigheden, dan wordt het tijd met harde bewijzen naar de politie te stappen. Zo moddert deze zaak maar voort, en vergiftigt de sfeer binnen de Nederlandse gemeenschap alhier. Of we gaan hiermee in zee, tot het bittere eind, of we sluiten de zaak af en houden verder onze mond (E).

En iets heel anders van David Eisenmann over seksuele intimidatie:

"Even een kleine reaktie op de laatste zinnen van bericht 155 of we er te netjes voor zijn, laat ik in het midden, maar (helaas) zijn de meeste ex-Nederlanders er te oud voor!
Klinkt oprechter lijkt mij.

David."

Tot mijn verbazing heeft de IOH op de facebook site het ongeschreven verbod op 'politiek' verbroken, door een pleidooi van Leni Wesly op te nemen dat sterk gekant is tegen de deportatie van Afrikanen door de staat Israel naar onzekere bestemmingen.

Hierover valt op te merken dat dit nauwelijks een politieke daad is, maar veeleer een humanitair protest, waar velen van ons ouderen, met hun oorlogservaringen, zonder moeite mee kunnen instemmen. Het is niet de bedoeling om hier een discussie over te openen op het nedforum – er zijn podia genoeg waar dit kan gebeuren – en het probleem raakt heel Israel en niet specifiek de (ex)-Nederlandse kolonie alhier..

Bericht 155

Bericht 155 van het forum.

5 Februari 2018.

Een oplettende lezer meldde ons dat we gerust kunnen zijn: de Nederlandse stichting SCMI is niet meer gehuisvest op de Michelangelostraat in Amsterdam, maar heeft nu een neutraal, nieuw adres gekregen in Leusden.

Verder, inzake SCMI, geeft Itamar Engelsman antwoord op de opmerking van Giora Nevo:

            "Betreffende het SCMI zijn (zoals reeds eerder vermeld) de financiele gegevens van alle rondes vanaf de eerste ronde op onze website www.scmi.org.il terug te vinden. Op gelden die buiten het SCMI omgegaan zijn kunnen wij uiteraard geen commentaar geven. 

Gegroet,

Itamar Engelsman

Penningmeester SCMI."

Verzoek van Dan Michman:

"Graag de lezers van nedforum laten weten dat bij Yad Vashem een Engelse vertaling van het boek van Pinchas Bar-Efrat, Denunciation and Rescue. Dutch Society and the Holocaust (Jerusalem: Yad Vashem, 2017) is verschenen. Dit was oorspronkelijk zijn dissertatie; verscheen al eerder in het Hebreeuws).

En voor wie in de Shoah in het algemeen en de relatie tussen mijn vader en Hilberg geinteresseerd is - hierbij een link naar een lezing van mij die ook nu net is gepubiceerd:

https://www.academia.edu/35718400/Getting_it_Right_Getting_it_Wrong_Recent_Holocaust_Scholarship_in_Light_of_the_Work_of_Raul_Hilberg

Toespraak van minister-president Mark Rutte tijdens de Nationale Holocaust Herdenking, Amsterdam op 28-01-2018.

"Twee jaar geleden overleed op 90-jarige leeftijd een Nederlandse Joodse vrouw in Israël. Haar familie werd tijdens de Tweede Wereldoorlog vermoord in vernietigingskampen. Zij overleefde Auschwitz en bleef alleen achter. Te voet kwam ze van Polen naar Nederland. Fysiek gebroken, maar geestelijk niet. De nazi’s hadden geprobeerd haar leven te vernietigen. Maar zij bouwde na de oorlog aan een nieuw leven. Bij haar overlijden liet ze 6 kinderen en 101 kleinkinderen en achterkleinkinderen na. Haar naam was Bloeme Evers-Emden". Zie verder:

https://www.rijksoverheid.nl/documenten/toespraken/2018/01/28/toespraak-van-minister-president-mark-rutte-tijdens-de-nationale-holocaust-herdenking-amsterdam

Voor een interview met Bloeme Evers, zie:

http://www.uitzendinggemist.net/aflevering/417437/Bloemes_Raadsel.html

Een feministische vriendin vroeg mij of ongewenste sexuele attentie (sexuele intimidatie) niet voorkomt in de Nederlandse gemeenschap alhier, en mijn antwoord luidde: "Nee, daar zijn wij te netjes voor, daar doen wij niet aan."

Is dat wel zo?