bericht 75

Bericht 75 van het forum.

7 november 2016.

Geef u op voor de Cleveringa-lezing op 27 november, via kantoor IOH of Centrum voor de Studie van de Geschiedenis van het Nederlandse Jodendom.

In het bericht 68 van het forum riep André Boers de CJO en SPI op om hun invloed aan te wenden en SAMO op te laten houden met hun geldverkwisting aan zinloze achterhoede-gevechten. De onbegrijpelijke weigering van SAMO inzage te verlenen in hun financiële boeken en verdere correspondentie betreffende Marorgelden, ondanks een arrest van de Raad van State, wordt bevochten via dure advocaten met geld dat beter besteed kan worden aan de noden van sjoa-overlevenden.

SPI beraadt zich nog op antwoord. Van Jaap Fransman, vice voorzitter van CJO, kwam nu een reactie binnen:

Wij zullen als CJO geen actie in deze nemen.

Hoewel CJO geen zeggenschap heeft over SAMO na de benoeming van de leden, zou morele steun inzake de eis van André Boers en afkeuring van het beleid van SAMO de Joodse gemeenschap ten goede komen. CJO had best wat flinker voor den dag mogen komen. E.

André Boers gaat verder ons onmisbare achtergrondinformatie te verschaffen over de ongeregeldheden die nog steeds niet opgehelderd zijn inzake de Marorgelden. Ziehier zijn derde artikel, nu over het wonderlijke gedrag van SAMO en het weinig verhelderende rapport van het Nederlandse accountantskantoor Ernst & Young:

The bigger picture;

Zoals men nu dus weet, doet SAMO er alles aan om zich te onttrekken aan de Wet openbaarheid bestuur (zie artikel in forumbericht nummer 72).

Tevens is nu onontkenbaar, dat SAMO het geld van de oorlogsslachtoffers verkwist  aan Nederland’s duurste advocaten in een vergeefse poging zijn geheimzinnig gedrag voort te kunnen zetten.(zie Barend Elburg in Forum nummer 70)

Een schriftelijk verzoek mijnerzijds aan het CJO (dat de bestuursleden van SAMO benoemt!) om deze geldverkwisting een halt toe te roepen en er bij de bestuursleden van SAMO op aan te dringen zich conform de wet en de veroordeling van het Hooggerechtshof  te gedragen, werd door CJO geweigerd.

De nietsvermoedende lezer zal zich afvragen waarom dit halsstarrig gedrag? Waarom deze geheimhouding doorvoeren ad infinitum?

De reden is even eenvoudig als pijnlijk: SAMO wil opgeheven worden. En Nederland heeft daar financieël belang bij. Immers de Israëlische kant (SCMI) heeft bijna al het hen toekomende geld van de verdeling ontvangen. Nederland tot voor kort niet.

Zolang het onderzoek in Nederland naar vermeende malversatie en verduistering van gelden voortduurde, kon SAMO niet opgeheven worden. Zodra Ernst & Young hun al even geheimzinnig rapport uitbrachten, meenden SAMO en het CJO hun kans te kunnen benutten de nog in de SAMO kas voorhanden zijnde miljoenen euros vlug over te maken naar de Nederlandse COM (de tegenhanger van onze SCMI voor collectieve doeleinden).

In het CJO persbericht van 1 juni 2016 n.a.v. het rapport van Ernst & Young, stelde het CJO: “het CJO en SPI hebben..gezamenlijk de bevoegdheid om het Ministerie van Financiën te adviseren omtrent…opheffing van de SAMO. Uit het verkennend onderzoek (van E&Y) zijn geen bevindingen naar voren gekomen, die het bestuur van CJO hebben doen besluiten om een vervolgonderzoek in te stellen.Tevens blijken uit de gerapporteerde feiten en omstandigheden geen onregelmatigheden’

En het bestuur van SAMO voegde in zijn persbericht daar triomfantelijk aan toe “omdat er van meet af aan niets mis was’

Het zij voldoende een enkele zin uit het E&Y rapport, dat ondertussen is uitgelekt, te citeren om aan te tonen, dat de conclusies van CJO en SAMO op niet meer berusten dan wishful thinking:

Uit het EY rapport:
“Het is de bedoeling, dat U zelf een oordeel vormt over de werkzaamheden en over de in dit rapport weergegeven bevindingen en op basis daarvan uw eigen conclusie trekt. Wij wijzen erop dat indien wij aanvullende werkzaamheden zouden hebben verricht of een controle- of beoordelingsopdracht zouden hebben uitgevoerd, wellicht andere onderwerpen zouden zijn geconstateerd die voor rapportering in aanmerking zouden zijn gekomen”

En alsof dat niet voldoende is, gaat het rapport verder en stelt: “Dit houdt in, dat aan onze rapportage geen zekerheid kan worden ontleend omtrent de getrouwheid van het in dit Rapport van feitelijke bevindingen opgenomen cijfermateriaal en toelichtingen daarop”

Begint het nu door te schemeren, dat sommige personen en instanties er het grootste belang bij hebben om niets aan het daglicht te ontbloten?

Dat feest zal niet doorgaan. De waarheid omtrent de ogenschijnlijk grootste diefstal uit de geschiedenis van de Joodse gemeente in Nederland en de Nederlandse gemeenschap in Israël zal boven tafel komen. Omdat die gelden, ogenschijnlijk, geroofd zijn uit de de bezittingen van uw en mijn vermoorde familieleden.

André l. Boers