Bericht
143 van het forum.
5 December
2017.
Van
Shalom Pront een reactie op bericht 142 Nedforum:
Dubbele dank aan Yossi Dotan, allereerst voor zijn
beknopte en precieze beschrijving over de besteding van de Dolmangelden. En
nogmaals dank voor de voortreffelijke wijze waarop hij dat project tot een suksesvol einde
wist te brengen, ondanks de felle pogingen van zekere elementen in de
nederlandse kehillia die probeerden dat klusje van hem over te nemen. In mijn
aanstaande documentaire “Roet in 't eten” is daar een apart hoofdstuk aan
gewijd, compleet met documentatie. Ter
verklaring: Het was niet mijn bedoeling om de Dolmangelden ter sprake te
brengen, maar om aan te tonen dat er bij de israelische onderhandelaars toen al een neiging
was om hun eigen geheime doel na te streven, ongeacht de nederlandse
richtlijnen. Het bewijs ligt in de hedendaagse weigering om inzicht te
verschaffen. Shalom Pront 2017
Van Giora
Nevo:
Bedankt, een zeer interessante
mededeling.
Altijd is
er iemand die ons aan verledentijdse ongemakkelijheden herinnert, de laatste
keer was het dhr. Shalom Pront. Vandaag, dhr. Yossi Dotan, accoutant
(CPA) die volgens het IOH intiatief en voorstel de amoeta Honi oprichtte
en ook het voorzitterschap bekleedde van deze (organisatie zonder winst -
ע"ר) (stond er niet bij). Deze
keer ging het om de Dolmangelden, toen bestonden de Marorgelden nog niet,
volgens mijn mening, wat maakt het uit: "Gelden zijn gelden, de naam doet
er niet toe."
Wanneer
men het een en ander weten wil, is de gemakkelijkste weg voor ons gewoon even
naar het internet te kijken, hetgeen ik gedaan heb, kan me ook niet precies van
alles herinneren.
Vond
enkele uittreksels die misschien interessant zijn voor de vele nedforum lezers en
de moeite waard zijn ze even door te lezen.
Hier
enkele links:
Groeten, Giora.
Wanneer we elkaar
ontmoeten – zal ik alles vertellen. De brieven van Reina De Vries-Spier (1945 – 1946). In het Ivriet. 180 Pagina's. Prijs 40.- NIS.
Zeventig brieven in het Nederlands,
geschreven meteen na de oorlog door Reina De Vries-Spier, advocate, echtgenote
van een rabbijn en actieve Zioniste. Ze waren gericht aan haar familie in de
V.S., die erin geslaagd waren om uit Nederland te vluchten in mei 1940. De brieven beschrijven haar leven gedurende
de shoah en het jaar na de bevrijding. Zij was voorzitter van het Reconstructie
comité in Enschede tot november 1945 en daarna juridisch hoofd
van L'ezrat Hayeled in Amsterdam. Samen met haar echtgenoot opende ze
hun huis voor wezen en andere overlevenden in nood, in de overtuiging dat hun
overleving "betekenis moet hebben". De gedetailleerde beschrijving
van de chaos die heerste in Holland gaat gepaard aan gedachten over de toekomst
van het Joodse volk, met name in Holland; haar verlangen om verenigd te worden
met haar familie en de vooruitzichten op het moederschap na acht jaar huwelijk.
Reina overleed op tragische wijze in het kraambed, in Amsterdam op 36-jarige
leeftijd. De auteur van het boek is haar naamgenote. In het boek verschijnen
drie stemmen: de heldere stem van Reina, de stoicijnse stilte van haar jongere
zuster (de moeder van de schrijfster), en de reactie van de schrijfster op de
brieven nadat ze uiteindelijk geslaagd was een volledig beeld te reconstrueren
van de geschiedenis van haar familie.
Het boek is te bestellen gedurende het
symposium over Ego-documenten in Jeruzalem op 10 en 11 december, of direct via
Carmel Publishing House ( Carmelph@zahav.net.il, tel: 02-6540578). Het boek wordt per post toegestuurd.
No comments:
Post a Comment