Bericht 115

Bericht 115 van het forum.

3 mei 2017.

Eddo Rosenthal schreef op zijn Facebook over de de documentaire 'Hasod ha-holandi' betreffende Avraham Roet's oorlogsverleden:

"Jammer dat de filmmakers niet de moeite hebben genomen om de feiten na te checken, bijvoorbeeld bij de historicus prof. Dan Michman (Melkman). Nu wordt van alles beweerd en klakkeloos aangenomen wat Avraham Roet vertelt, terwijl hij zich soms vergist. De documentaire is een interessant portret van een boeiende man, maar het gaat te ver om zijn ervaringen en belevenissen te presenteren als HET bewijs dat Nederland fout was in de oorlog. De werkelijkheid was al erg genoeg, maar deze documentaire doet er nog een schepje boven op. Er worden conclusies getrokken, die aantoonbaar onjuist zijn. Het gevolg is, dat de hele film met een korreltje zout moet worden genomen."

Tilly Schuler reageert op de documentaire:

"Ik was ook niet tevreden, volgens mij overdrijft hij .  Alles wat hij aan slechts over de diverse Nederlandse instanties zegt is waar, hoewel er natuurlijk veel meer over te vertellen is.      Tilly."

Menno Hartuv schreef:

"Ik wil reageren op het bericht van Frits Cohen. Leest u maar het artikeltje dat mijn vader ongeveer 25 jaar geleden in de Tubantia, het Enschedese dagblad publiceerde."

(Tot  mijn spijt kon ik dat niet overnemen op het forum, maar het schetst de Nederlanders en hun bureaucratie in al hun onvergeeflijke ongevoeligheid. Ik verwijs naar de schrijver zijn e-mail adres voor geinteresseerden).  

"Elk commentaat lijkt mij overbodig. 

Menno Hartuv." (Hartog@netvision.net.il).

Philip Staal komt ook terug op die documentaire:

"Beste Eldad, 

Je schrijft in Nedforum 114: “En ook: als ik zulke harde oordelen hoor over de houding van de Hollanders in WO2, dan bedenk ik met aarzeling: hoe zouden wij ons gedragen hebben onder die omstandigheden?  (E).”

Ik ben het hiermee 100% eens, zie ook ‘Spreuken der Vaderen: Oordeel niet over uw naasten totdat gij gekomen zijt op zijn plaats'.

Maar het is een feit dat jouw vader anders gehandeld heeft. Hij was immers om morele redenen uit de Joodse Raad gestapt toen het duidelijk werd welke rol deze instantie speelde. 

Met groet, Philip Staal  www.staal.bz."

Mieke Daniels heeft bezwaren temelden ten aanzien van de documentaire over A. Roet:

"In deze controversiële documentaire kwamen een aantal historische en andere

onjuistheden voor, zoals Vught dat vlakbij A’dam zou liggen. Graag wil ik echter

over een andere onjuistheid nadere toelichting geven, namelijk: Het Monument

van Joodse Erkentelijkheid, ook bekend als het Monument van Joodse Dankbaarheid of het Wertheimmonument., dat oorspronkelijk in het plantsoentje stond op het Weesperplein, vlakbij de haringkar van de in Joods Amsterdam bekende Elie Abrahams. A. Roet zei in deze documentaire dat de Amsterdamse Joodse gemeenschap dit monument aan de gemeente A’dam had geschonken uit dankbaarheid voor de hulp tijdens WOII en dat hij dit niet snapte en niet begreep. Alhoewel nog jong, kan ik mij scherp de verhitte discussies herinneren m.b.t. dit monument uit de gesprekken van mijn ouders en vrienden op Sjabbatnamiddag in onze huiskamer in de Weesperstraat. Ze hadden het over de dwang van het oprichtingscomité en spraken met verbittering over die dwang en het geld dat moest worden neergelegd. De bushalte van de schoolbus naar de lagere school Rosj Pina was pal voor dat monument. Mijn vader instrueerde ons niet die kant op te kijken en met onze rug ernaartoe te staan. Ook heeft Elie de haringman

eens verteld dat hij zijn kar voor dat monument had gesleept om het te

verbergen, maar dat een opzichter van de gemeente A’dam hem had bevolen

zijn kar weer op de oude plaats te zetten, nog geen 2 meter verderop.

A. Roet weet kennelijk niet dat een oprichtingscomité zichzelf en speciaal in het

leven had geroepen onder leiding van oud-gemeenteraadslid M. de Hartogh met

als doel dit monument af te dwingen tegen de wil van de grote meerderheid van

de Amsterdamse Joodse gemeenschap en waarvoor de Joodse gemeenschap

ook nog eens moest dokken en geld moest ophoesten. Dat A. Roet kennelijk niet

weet dat de Joodse gemeenschap fel gekant was tegen dit monument toont

gebrek aan kennis van zaken en is een grove historische onjuistheid."

Er kwamen nog meer en verschillende reacties binnen op deze film, o.a. mondeling, en schriftelijk, die niet voor publicatie bedoeld waren. Daar was weinig positiefs bij. Ook de financiering van de documentaire gaf aanleiding tot vragen, die ik graag ter beantwoording aan anderen, die meer bevoegd zijn, overlaat. (E).

Philip Staal vond de discussie met Yossi Dotan niet tot een goed einde gebracht en vroeg een wederwoord. Ik, (E), hoopte op een beter onderbouwd antwoord, maar dat blijft uit. Met alle vermeende ophoping van bewijzen, blijft het in dezen een zaak van veel gepraat. Ik zal hierna, tenzij er werkelijke feiten boven komen, de discussie over dit onderwerp beeindigen, met deze reactie van Philip:

"Antwoord op je vraag naar aanleiding van Nedforum 113 omtrent bewijzen: Het antwoord is JA, uiteraard kan ik de bewijzen leveren, maar het is niet professioneel en zal geen resultaat opleveren dit in een nieuwsbrief te doen. Het wordt te ingewikkeld om dit op Nedforum uit te leggen maar ik ben bereid ben dit in een lezing te doen.

De bewijzen heb ik aan verschillende personen, vanaf 2003 tot nu, laten zien in lezingen die ik gehouden heb (o.a. in Beth Juliana 2010) en gesprekken. Ook heb ik voor de sleutelfiguren mijn digitaal archief (openbare en gesloten) geopend.

Accountant Yossi Dotan heeft ook toegang tot mijn openbaar archief, welke op internet www.staal.bz staat. Hij kan dus makkelijk de documenten bekijken en indien hij fouten in mijn beweringen/denken vindt, hierop reageren. Maar nee, Yossi prefereert loze zinnen te schrijven. Dit principe wordt algemeen toegepast indien men inhoudelijk niet kan/wil reageren. In een SPI vergadering van 2001 antwoordde hij op een vraag van mij betreffende de jaarrekening 2000: Philip, dat begrijp jij niet. Dat begrijpen alleen accountants zoals ik - wij noemen dat creatief boekhouden.

Met groet, Philip Staal."

De correspondent van de NRC in Israel, Derk Walters, is gesommeerd om op te stappen in juni wegens zijn te 'eenzijdige' manier van presenteren van nieuws in de ogen van het Government Press office. Persvrijheid!