Bericht 174

Bericht 174.

29 november 2018.

Als je maar tegen schenen schopt, dan komt er wel even leven in onze lezerskring. Ik dank degenen die de moeite namen om hun reacties te mailen op Bericht 173 dat gewijd was aan mijn kritiek op de Cleveringa-lezing. Hierbij een kleine bloemlezing; niet alle kortere uitingen van instemming zijn genoemd.

Je schreef precies wat ik er ook over dacht; כל הכבוד voor de treffende formulering!

Hartelijke groeten, 

Uri Engelsman

Ik sluit me nu eens helemaal aan met wat mijn vriend en collega heeft geschreven.

Ik kwam met busje uit Jeruzalem, netjes zonder kosten. Ik vond de plaats waar we deze keer waren  zo,zo. Men kon nergens zitten voor de lezing. Voor de lezing was men een groep helemaal naast en in mekaar.

De aula laat ik maar zeggen is oud maar heel redelijk. Geen mens sprak duidelijk in een van de vele microfoons en bijna niemand kon men goed horen.  Men moet een microfoon omhangen. Al die goede namen ieder keer is niet nodig. De nieuwe voorzitter van IOH was onmogelijk (kon hem half horen), wat ik hoorde was maar zo en gedrag van iemand die heel erg met zich zelf bezig is.

Ik heb lang geprobeerd iets goed te horen maar helaas ging dat niet. De keuze om meer dan een uur geloof ik een aangename dame te laten spreken in prima Engels, over Rav S Hirsch en anderen was er naast. Het enige wat ik kon leren was dat hij stierf in Amerika. Wist ik niet, maar dat zag ik op een slide, groot.

Uiteraard waardeer ik het dat men Prof Cleveringa ieder jaar over de hele wereld herdenkt op 26 November. Heel mooi. Dit keer liep het niet goed van het begin af. Hopenlijk volgend jaar beter. En bedankt voor de bollen!

Alfred Drukker, Jeruzalem

Yssachar (Barend) Elburg schreef:

You can't please them all.

De laatste zin had daarom behoren te zijn: De thuisblijvers hadden (volgens mij) ditmaal gelijk.

Met instemming je Cleveringa verslag gelezen

En zat ik daar inderdaad te vrezen

Dat een bepaald persoon

Als hij de kans ziet, schoon

Op zou staan, met zijn commentaar, in dezen...

Met groet, Herman Braaf.

En nu terug naar andere serieuze zaken:

De Ambassade der Nederlanden in Tel Aviv adverteert voor een positie in de consulaire dienst, aldus:

De ambassade zoekt op korte termijn een flexibel inzetbare part time medewerker voor de clusters Algemene en Consulaire Zaken. Voor nadere gegevens kunt u zich wenden tot willem.gommers@minbuza.nl voor 10 december 2018. 

De Nederlandse Spoorwegen.

Andre Boers wees mij op een bericht van de NOS dat de NS schadevergoeding gaat betalen aan holocaust-slachtoffers en hun nabestaanden. Het zal velen van u bekend zijn dat de NS goed verdiend heeft aan de Jodentransporten.

Meer op:

https://nos.nl/artikel/2261142-schadevergoeding-van-ns-is-erkenning-voor-holocaust-slachtoffers.html

Maar er loopt nog een zaak die mogelijk interessant is voor oud-Nederlanders.

Mijn vriend Prof. Moshé Zwarts heeft het plan opgevat om een plaquette te plaatsen in de gewelven van het Centraal Station in Amsterdam, waar veel Joden in de Tweede Wereldoorlog hun laatste gang naar de vernietiging begonnen  De route ging van de Hollandse Schouwburg per tram – lijn 8 die niet meer bestaat – naar het CS, waar de willige werkers van de NS klaar stonden.

Zwarts was ver gevorderd met zijn plannen voor die herdenkings-plaquette, in overleg met het bestuur van de NS, en hij zou in het voorjaar van 2019 geplaatst kunnen worden. Nu is er een onverwachte spaak in het wiel gestoken door een functionaris van de NS.

Ik heb om meer informatie hierover gevraagd.