Bericht 123

Bericht 123 van het forum.

30 Juni 2017.

Een reactie van Minny Mock:

Geacht Forum

Er valt weinig nieuws te lezen in de recente informatie. Behalve dat het gerommel met Maror-gelden een bedrag van 10 miljoen zou betreffen. Er wordt even een emmer leeggegooid. Toe maar. Tot nu toe geen spoor te vinden van het gerommel, al doen Boers, Fass en onderzoeksjournalist Van Beek er alles aan om het boven water te brengen.

Er worden in de forumbijdrage geen inzichtelijke scenario's aangegeven, nergens, tot nu toe, trouwens, hoe precies het gerommel heeft plaatsgevonden. Er zijn een aantal scenario's denkbaar, die stuk voor stuk of allemaal samen in werking zijn gezet.

Scenario 1) 

Stelselmatig onkosten declareren die niet zijn gemaakt. Bv. kantoorkosten, reiskosten, kosten van een secretaresse. Stel een onderhandelaar moest naar Nederland voor het behartigen van de eigen belangen, brengt reis- en verblijfkosten, e.d. in rekening bij SCMI, of ander Maror-kader. Kan. Dat komt neer op rommelen want de kosten zijn niet werkelijk in een Maror-context gemaakt en kunnen dus niet als zodanig worden gedeclareerd. Maar kan dit oplopen tot mogelijk 10 miljoen door de jaren heen? Stel dat dit het scenario is geweest, wie of wat is daarmee gebaat, met het declareren van niet gemaakte kosten. Welke kassa rinkelt er?

Scenario 2)

Overmatige kosten maken en in rekening brengen. Bijvoorbeeld door heel frekwent heen en weer te reizen tussen Israel en Nederland met onevenredig grote afvaardigingen. Kan leuk oplopen. Komt dit neer op rommelen? Laat ik in dit verband refereren aan het artikel van Ester Voet, NIW dd. 23 juni, getiteld: Sterft SPI-onderzoek een stille dood? In dit artikel wordt verwezen naar Soesman, de huidige voorzitter van de SPI, die het verschil benoemt tussen 'daadwerkelijke malversaties en moreel laakbaar gedrag. (..) Het is bekend dat dure businessclasstikets en hotelrekeningen zijn betaald van Maror-eregeld, maar volgens de letter van de destijds vastgestelde overeenkomsten met het ministerie, vallen die kosten niet buiten de regels' (idem, NIW, 23 juni). Met andere woorden, wel te zien als moreel laakbaar, maar net niet over de lijn heen. Schuif behaaglijk aan in de stoelen der businessclass, geneer je niet, logeer fijn in een flink duur hotel, het mag van het ministerie, wie maakt je wat. Fijntjes is anders.

Scenario 3)

Er moest hard onderhandeld worden in het kader van Maror met de Nederlandse overheid. Daar waren flinke, ervaren, adekwate, gedreven onderhandelaars voor nodig die namens de Joodse gemeenschap in Nederland en in Israel de belangen met verve konden behartigen. Dat geschiedde op een vrijwillige basis, de onderhandelingen werden gevoerd door vertegenwoordigers van de Joodse gemeenschap in Nederland en Israel die daartoe op basis van vrijwilligheid, als bestuurders van diverse kaders, bereid waren. De onderhandelingen verliepen succesvol dankzij de inzet van deze en gene onderhandelaar/vertegenwoordiger/ belangenbehartiger. Er mochten geen bemiddelingskosten, resp. adviseurshonoraria door welke bestuurder dan ook rechtstreeks of indirect in rekening worden gebracht. Of heeft er zich nog iets annex afgespeeld?

Hopelijk komt eindelijk eens naar boven wat er zich aan scenario's heeft voorgedaan. Daar heeft iedereen recht op, om die informatie te krijgen.

Dr. Minny Mock.

Toegegeven, het schiet niet echt op en er stond nauwelijks iets nieuws in de aangehaalde publicaties, maar het is goed dat het ‘Maror-gebeuren’ niet verdwijnt uit onze aandachtsfeer. Ik heb trouwens nog een scenario te bieden: geld verzonden uit Nederland is niet of gedeeltelijk aangekomen op zijn doel in Israel. Juist op de naad kan er onnavolgbaar geharrewar zijn.

We hopen dat alle vragen eindelijk duidelijk beantwoord zullen worden. E.

Ook Philip Staal haakt in op dit onderwerp:

Naar aanleiding van bericht 122 van Nedforum met als titel "Strijd om joods geld nog niet beslecht" begrijp ik dat Nedforum (Eldad) dit probleem weer ter discussie stelt.

Voor de goede orde laat ik voor de zoveelste keer sinds 2008 weten dat, volgens mijn berekening, van de Maror-gelden miljoenen euros zijn ‘verdwenen’. Geld, in de meeste gevallen, verdwijnt niet maar komt simpel gezegd niet op de plaats van bestemming terecht (vandaar de aanhalingstekens). 

Zie deel 3 van “Mijn erfenis”; in de acht laatste pagina’s (Interview verslag van 15 januari 2016) kan men de in de tekst genoemde getallen eenvoudig controleren door de vermelde documenten te openen met een klik van de muis op de blauwe onderstreepte woorden.

Philip Staal

Aankondiging en verzoek.

Van 16 februari tot eind juni 2018 zal in het Amsterdams Stadsarchief een tentoonstelling plaatsvinden onder de titel Samen weer aan tafel. Het onderwerp gaat over hoe het gezinnen is vergaan die voltallig, met alle gezinsleden samen, na de oorlog terugkeerden. Het Stadsarchief verzoekt dit soort gezinnen zich te melden om mee te werken aan een klein demografisch onderzoek.

Het enqueteformulier is te vinden op

www.stichtingdeterugkeer of aan te vragen bij Stichting De Terugkeer, Postbus 591658, 1040KD, Amsterdam. Uw gegevens worden vertrouwelijk behandeld.