Bericht
103 van het forum.
1 maart
2017.
Beste
Eldad, Hierbij een bericht voor het komende Nedforum. Natuurlijk ook mijn
gelukwensen met de 100ste editie. Eerlijk gezegd, had ik niet
verwacht, dat je de 100 zo snel zou halen.....
Twee
vragen/opmerkingen:
1. Ik
heb geen zin/geduld om het accountantsrapport te lezen. In het kort: zijn
er malversaties gepleegd of erger OF is er gewoon heel slordig en
onzuinig omgegaan met de fondsen?
2.
Regenten. Deze “betiteling” zit mij al lang niet goed. Wie is een
regent en wie is er een vrijwilliger die zijn goede tijd geeft aan de
verschillende organisaties welke besturen nodig hebben? In onze
Nederlandse organisaties hebben wij geen regenten, alleen maar vrijwilligers
waarvan sommigen dit inderdaad zo leuk vinden, dat ze zo lang mogelijk aan
blijven en daardoor de indruk van regenten geven. Regenten heeft een nare
bijsmaak en stamt uit een andere tijd. Je geeft met die benaming de vele
vrijwilligers, die onbaatzuchtig hun plicht menen te doen een klap in hun
gezicht. B.v. zijn chaverim zoals Andre Boers en de broeders Eisenmann
regenten??
Even goede
vrienden,
vr. gr.
Frits Cohen.
Tot nu
toe zijn we niet zo ver dat er van malversaties gesproken kan worden. De
accountants melden onduidelijkheden die verder onderzoek wenselijk maken.
Regenten:
we hebben het over gebrek aan openheid en neiging tot onnodige geheimzinnigheid. Ik ga geen punten geven per
persoon. Eldad.
Annelien Kisch herinnert ons er aan dat in het Tel Aviv museum voor kunst een expositie van
een kunstenares wordt gehouden, die zelf geen Nederlandse is maar tegenwoordig werkt in
Amsterdam en genoeg Nederlands is om door de Mondriaanstichting
gesteund te worden, en de opening vond
plaats op 17
februari door de Nederlandse ambassadeur. Fiona Tan werd geboren in Indonesië;
de tentoonstelling heet: Geography of Time, en loopt tot 24 juni.
Een deel
van ons publiek is hier vast in geinteresseerd:
Terezin Diary van Alisa Ehrmann-Shek.
Uitgegeven door Beit Thersienstadt.
Het
dagboek beslaat de periode oktober 1944 tot de bevrijding van het getto.
Alisa was
17 jaar oud toen ze werd gescheiden van haar vriend, een fervente zionist,
die haar
op het hart drukte alles wat ze beleefde en zag gedurende haar gevangenschap op
te schrijven. Ze schreef haar dagboek in het Duits, met Hebreeuwse letters. Ze
tekende en schilderde daarnaast vele impressies, waarvan een deel ook in dit
boek is opgenomen. Het dagboek is uitgegeven in het Ivriet; er komt mogelijk een
Engelse editie.
Na de
bevrijding bouwde Alisa met haar vriend, die na vele omzwervingen weer
terugkeerde naar Tsjechoslowakije, een nieuw leven op. Zij kwamen op aliya.
Het
dagboek werd door haar kinderen gevonden na haar dood, en is nu uitgegeven door
Beit Theresienstad met behulp van crowdfunding.
Voor meer
informatie: Beit Theresienstadt, Givat Haim Ichud, Israel,
No comments:
Post a Comment