Bericht 156

Bericht 156 van het forum.

11 Febrari 2018.

Philip Staal antwoordt Itamar Engelsman:

"Met verbazing heb ik in NedForum nummer 155 de reactie van Itamar Engelsman - Penningmeester van de SCMI - gelezen. Engelsman schrijft, naar aanleiding van vragen gesteld door Giora Nevo in NedForum 154 het volgende:

“Betreffende het SCMI zijn (zoals reeds eerder vermeld) de financiële gegevens van alle rondes vanaf de eerste ronde op onze website www.scmi.org.il terug te vinden. Op gelden die buiten het SCMI omgegaan zijn kunnen wij uiteraard geen commentaar geven."

Itamar Engelsman, Penningmeester SCMI." 

Hier mijn (PS) reactie:

"Inderdaad zijn op de website van de SCMI de verslagen van de verdeelperiodes (buiten verdeelronde 13) te vinden. Echter, deze verslagen geven geen antwoord op mijn vraag: “waar zijn de miljoenen euro’s van de Maror-gelden gebleven?” Hieronder twee van de vele voorbeelden uit mijn boeken.

Overigens zijn mijn boeken (tijdelijk) gratis te downloaden van mijn website: staal.bz/

VOORBEELD 1 – Verdeelperiodes

SCMI verdeelde de collectieve gelden afkomstig van de [nederl.]financiële instituten, in Israël. De collectieve MAROR-gelden afkomstig van de overheid werden verdeeld door Kamer 3 van de SMO/SAMO. Organisaties in Israël konden een subsidieaanvraag indienen bij SCMI en Kamer 3 van SMO/SAMO.

Zo kreeg stichting Elah – om één voorbeeld te noemen – tussen 2004 en 2006, 10,1 miljoen shekel ‘uitgekeerd’ van de MAROR-gelden. Dit bedrag bestond uit 8,1 miljoen shekel ‘uitkeringen’ en twee

miljoen shekel ‘globale voorschotten’.

Feitelijk kwam het bedrag van 10,1 miljoen shekel niet terecht bij Elah. Dit geld reserveerde SCMI en/of SAMO voor de goedgekeurde projecten van Elah. De benaming ‘uitkeringen’ is daarom misleidend en onjuist. Slechts een klein deel van dit bedrag ging daadwerkelijk naar Elah. Het niet uitgekeerde deel bleef staan bij SCMI en/of SAMO als kortlopende schulden, gereserveerd voor goedgekeurde Elah-projecten. SCMI en/of SAMO moesten beslissen of en wanneer Elah het restbedrag ontving. Deze kortlopende schulden staan in de jaarrekeningen van SMO/SAMO. Echter, in de jaarrekeningen van SCMI zijn geen kortlopende schulden vermeld, althans niet zichtbaar. De reserveringen voor goedgekeurde Elah projecten staan ook niet, althans niet zichtbaar, als tegoeden in de jaarrekeningen van Elah. In dit verband is het belangrijk te melden dat in de accountantsverklaring – opgenomen in de financiële verantwoording per 15 november 2004 van Stichting MAROR-gelden Overheid – staat: Tijdens onze controlewerkzaamheden hebben wij geen inzage kunnen verkrijgen in de dossiers met betrekking tot de aanvragen welke zijn ingediend bij Kamer 3 aangezien deze dossiers door kamer 3 niet werden overgedragen aan het bestuur van SMO te Den Haag. Om die reden hebben wij geen controle kunnen uitoefenen op de rechtmatigheid van de door Kamer 3 afgegeven beschikkingen (collectieve gelden ten behoeve van projecten in Israël) voor een totaal van 3.556.462 euro.

(Bron, Mijn erfenis pp. 332-333)

VOORBEELD 2 – Claimstichtingen

Een deel van de MAROR-gelden, afkomstig van de banken, verzekeraars en effecten, werd gereserveerd voor individuele juridisch bewijsbare claims en voor algemene juridische bijstand. 125 miljoen gulden – waarde 2000: 56,7 miljoen euro – kwam in handen van drie stichtingen, te weten Verzekeringsaanspraken Sjoa, Bankaanspraken Sjoa en Effectenaanspraken Sjoa. De in december 2000 opgerichte SIM moest de MAROR-gelden, afkomstig van de financiële instituten, verdelen. Het is dus logisch dat, na de afhandeling van alle claims de overschotten overgedragen zouden worden aan de SIM. Echter, CJO en SPI vonden dit geen goed idee. Zij wilden zeggenschap over deze gelden. Om hun doel te bereiken chanteerden ze de Joodse gemeenschap, waardoor de SIM gedwongen werd een overeenkomst met deze twee organisaties te tekenen.

In 2003 blijkt dat de drie claimstichtingen samen een overschot hadden van 50,75 miljoen euro. Daarbij is niet meegerekend hun saldi bij liquidatie en de rente vanaf 2004.

CJO en SPI besluiten dat hiervan 39 miljoen euro wordt toegevoegd aan het uitdelingsvermogen van de SIM. De resterende 11,75 miljoen euro, zo bepalen CJO en SPI, gaat rechtstreeks naar collectieve doelen. De drie claimstichtingen deponeren samen 7,4 miljoen euro bij de SIM ten behoeve van doorbetaling aan de stichtingen voor collectieve doelen. Er blijft dus 4,35 miljoen euro over. Dit bedrag staat niet in de jaarrekeningen van SIM. Van deze 4,35 miljoen euro is 74 procent bestemd voor doelen in Nederland en de rest voor doelen in Israël.

De stichting Collectieve MAROR-gelden Nederland (COM) ontvangt in 2003 haar gedeelte niet. Deze stichting wordt immers pas eind 2004 opgericht. De omgerekend 1,13 miljoen euro voor Israël staat niet, althans niet zichtbaar, in de jaarverslagen van de Stichting Collectieve MAROR-gelden Israël (SCMI) en evenmin in de financiële verantwoording van de overkoepelde organisatie, Stichting Platform Israël (SPI).

(Bron, Mijn erfenis, pp. 331-332).

Tot zo ver Philip Staal. Als dit zou wijzen op onregelmatigheden, dan wordt het tijd met harde bewijzen naar de politie te stappen. Zo moddert deze zaak maar voort, en vergiftigt de sfeer binnen de Nederlandse gemeenschap alhier. Of we gaan hiermee in zee, tot het bittere eind, of we sluiten de zaak af en houden verder onze mond (E).

En iets heel anders van David Eisenmann over seksuele intimidatie:

"Even een kleine reaktie op de laatste zinnen van bericht 155 of we er te netjes voor zijn, laat ik in het midden, maar (helaas) zijn de meeste ex-Nederlanders er te oud voor!
Klinkt oprechter lijkt mij.

David."

Tot mijn verbazing heeft de IOH op de facebook site het ongeschreven verbod op 'politiek' verbroken, door een pleidooi van Leni Wesly op te nemen dat sterk gekant is tegen de deportatie van Afrikanen door de staat Israel naar onzekere bestemmingen.

Hierover valt op te merken dat dit nauwelijks een politieke daad is, maar veeleer een humanitair protest, waar velen van ons ouderen, met hun oorlogservaringen, zonder moeite mee kunnen instemmen. Het is niet de bedoeling om hier een discussie over te openen op het nedforum – er zijn podia genoeg waar dit kan gebeuren – en het probleem raakt heel Israel en niet specifiek de (ex)-Nederlandse kolonie alhier..