Bericht 93

Bericht 93 van het forum.

19 januari 2017.

Het bestuur van Jad Davids stuurt onderstaand bericht:

Zoals bekend is nadat Simon van Buren als voorzitter van Jad Davids was afgetreden Gidon Dolev gevraagd hem te vervangen en als tijdelijke voorzitter van het fonds te fungeren.
Afgelopen maandag 9 januari, tijdens de bestuursvergadering van Jad Davids werd Gideon van der Sluis als vaste voorzitter van het bestuur van Jad Davids verkozen.
De aftredende voorzitter en de leden van het bestuur van Jad Davids wensen Gideon (van der Sluis) veel succes in zijn nieuwe functie.

Dit kwam binnen van Philip Staal:

”Beste Eldad, 

"Hierbij stuur ik je, voor jou en misschien interessant voor de lezers van Nedforum Israel, een link naar een artikel over “Mijn erfenis”

https://www.linkedin.com/pulse/mijn-erfenis-maarten-fraanje?trk=hp-feed-article-title-publish

Met vriendelijke groet,

Philip Staal
www.staal.bz"

En een boekbespreking betreffende het nieuwe werk van Evelien Gans over antisemitisme in Nederland:

Antisemitisme.

Antisemitisme heeft het Joodse volk begeleid waarschijnlijk vanaf het eerste begin van zijn geschiedenis. Het zojuist verschenen boek "The Holocaust, Israel and 'the Jew", (Amsterdam University Press), geredigeerd door Remco Ensel en Evelien Gans, die het merendeel ook geschreven heeft, beperkt zich tot 'Postwar Dutch Society'. Dit alles in 544 bladzijden zonder de bibliografie.

In dit academische boek – Evelien Gans begint net aan haar emeritaat – wordt er eerst gewerkt aan definities die steeds aangepast moeten worden aan het veranderende karakter van het verschijnsel, en daar gaat dit hele boek over. Wij Joden zijn goede barometers ten aanzien van uitingen van antisemitisme. En juist toen ik het boek kreeg liep er ook een televisieprogramma van Hanneke Groenteman over antisemitisme in Nederland.

Het boek beslaat antisemitisme in alle aspecten van de moderne wereld. Wie in Nederland woont of jaren lang heeft gewoond, zal veel tegen komen dat hem bekend is. Interessant vond ik dat naast de oudere vormen van antisemitisme van voor de oorlog, natuurlijk de godsdienstige, en die van de geldjood, ook die van sport toen al actief was. De hekelende rijmpjes van de voetbalenthousiasten in het Nederlands zijn trouw vertaald in het Engels. Nieuwere ontwikkelingen, de invloed van de Sjoa - die een nieuwe en onverwachte basis voor antisemitisme voedt, terwijl er juist zoveel minder Joden rondlopen, krijgt veel plaats. De benaming 'Shoah fatigue' vond ik zeer beeldend. En dan natuurlijk de staat Israel als centraal bepalend Joods punt; eerst nog geliefd onder de volkeren, maar toen de Joden overwinnaars en bezetters van de Palestijnen werden, was het weer niet goed. Deze verstrengeling tussen anti-zionisme en antisemitisme komt in het boek ruim aan de orde.

Tenslotte de nieuwe influx van immigranten in Europa uit Mohammedaanse landen, die waarschijnlijk van huis uit al niet vrij tegenover het Jodendom staan. De Joden vormen daar een mooi afzetpunt – er is altijd iemand nog minder waard.

De 'politieke' moorden van Pim Fortuyn en Theo van Gogh worden niet vergeten en krijgen plaats, hoewel daar het antisemitisme niet primair speelde en eerder hun uitgesproken afkeer van Moslims deze beide heren de das om heeft gedaan.

Het boek leest vlot, en eigenlijk komt alles wat we ooit vertoond hebben gezien op dit gebied zo'n beetje aan de orde. Het is ook een erg lokaal-nederlands boek, dat voor de internationale-academische allure in het Engels moest uikomen. Een vrolijk boek is het niet, want het gaat over een ongeneselijke ziekte.

Te verkrijgen in de erkende boekhandel.

Eldad Kisch; december 2016.

(Een uitgebreidere versie van deze recensie verschijnt dezer dagen in de Aleh).